ทิพยดุริยางค์

                      นิรัติศัยหรือ แบ๊งค์ หนึ่งในหลานชายของตระกูลวงศ์ธนากุล ผู้ฝักใฝ่ในศิลปะวัฒนธรรมไทย  จนเลือกที่จะสอบเข้าโรงเรียนนาฏศิลป์ มิสนใจว่า นิมิตและ ชาครียาผู้เป็นพ่อแม่จะห้าม แต่ นิศาชลหรืออาน้องเล็กที่เกลี้ยกล่อมแบ๊งค์ได้รางวัลที่นิศาชล ได้คือได้ไปล่องเรือสำราญ นิศาชลพาหลานหกคนไปด้วย โดย นิศานาถหรือ เจนลูกสาวของ นิพัทธ์ พาเพื่อนสนิทลูกสาวเลขาทูต

                       ด้วยความน่ารักมีเสน่ห์ นิรมาน หรือ จี้ พี่ชายเจนตามจีบ เวฬุริยา หรือ ไผ่ แต่แบ๊งค์ตั้งข้อรังเกียจหาว่าไผ่เห่อไปกับวัฒนธรรมฝรั่ง การเป็นแชมป์เปียโนคือเปลือกนอก เพราะแบ๊งค์อิจฉาที่ไผ่เป็นที่รักของทุกคนต่างจากเด็กดื้อ ขี้น้อยใจอย่างเขา ไผ่พยายามพูดให้แบ๊งค์เข้าใจคนอื่นและหัดระงับอารมณ์ แบ๊งค์รู้สึกดีกับไผ่ ทั้งคู่ได้พบกันอีกเมื่อไผ่พายายไปดูละครที่โรงละครแห่งชาติ ซึ่งเขากับปัจจันต์ เพื่อนสนิทมักไปทุกสุดสัปดาห์

                      แบ๊งค์ได้รับเลือกให้ไปแสดงโขนที่เมืองจีน ปู่นิวัติ ขอให้แบ๊งค์ตามหาพี่ชายที่สาปสูญ เหมือนโชคช่วยเมื่อล่ามชาวจีน คุณหวี่หวังฮวา หรือ นิราลัย คือหลานสาวของพี่ชายปู่นิวัติดีใจมาก ขอให้แบ๊งค์เก็บเป็นความลับ และรับนิราลัยมาอุปการะอ้างว่าเป็นญาติจากแม่สาย สร้างความไม่พอใจแก่นิพัทธ์ และ นาถนิษฐา ลูกชายและสะใภ้คนโตด้วยกลัวสมบัติจะถูกหาร  นิราลัยเล่นเจ้งเก่งมากและอยากเรียนรู้ดนตรีไทย แบ๊งค์เอาเงินออมไปซื้อมอเตอร์ไซค์มาขี่ จนเกิดอุบัติเหตุทำให้ไม่สามารถเล่นโขนได้อีก แต่แบ๊งค์ก็มุมานะเรียนดนตรีไทยและพากย์โขนเป็นการทดแทน นิราลัยจำต้องกลับเมืองจีน แต่สัญญาว่าจะติดต่อมา

                      นิรมลลูกสาวคนโตของนิวัติ มีปัญหาครอบครัว ย้ายกลับมาเมืองไทยพร้อมลูกสาว นีน่า และบุตรบุญธรรมคือ เรนี่ ซึ่งแท้จริงคือ ลูกชายนี่น่านั่นเอง นิรมลให้นีน่าจีบแบ๊งค์เพราะเขาเป็นทายาทที่ได้รับมรดกมากสุด แบ๊งค์เปิดโรงเรียนดนตรีชื่อ ทิพยดุริยางค์ โดยมีเพื่อนมาช่วยเป็นครู และไปมาหาสู่สานความสัมพันธ์กับไผ่ วันหนึ่งไผ่ถามแบ๊งค์ว่า จะตามผู้หญิงที่เขารักไปเรียนต่อต่างประเทศด้วยกันหรือไม่ แบ๊งค์เลือกที่จะอยู่ที่นี่ ด้วยเขาไม่เห็นความจำเป็นที่จะไปร่ำเรียนสิ่งที่ไม่ก่อประโยชน์แก่ดนตรีไทย ไผ่เข้าใจและขอให้แบ๊งค์รอเธอ 3 ปี เวลาที่ผ่านไปเป็นสิ่งยืนยันได้ดี แบ๊งค์สมหวังเมื่อพบว่าความแตกต่างทางในด้านภาษาของดนตรีก็สามารถหลอมรวมเป็นเสียงทิพย์อันไพเราะกังวานหวาน ชุ่มฉ่ำใจกับทุกคนได้เสมอกัน

รางวัล

1. รางวัลเมขลา
ละครอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมดีเด่น ประจำปี 2543

2. รางวัลโทรทัศน์ทองคำ ครั้งที่ 15
ด้านละครส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมดีเด่น ประจำปี 2543