นางมาร

                      ภาคมนักธุรกิจหนุ่มกำลังตกอยู่ในภาวะสับสนเพราะเขาตกหลุมรัก อนัณยตา สาวงามไร้ตัวตนที่เขาฝันถึงทุกคืนจนไม่อยากตื่น พฤติกรรมนี้สร้างความเจ็บปวดให้แก่ เจิดจำรัส ภรรยาของภาคมจนหนีกลับไปอยู่บ้านพ่อแม่แต่ คุณศรีสวัสดิ์ แม่ของภาคมเข้าใจดีเพราะภาคย์ มีภรรยาน้อยมากมาย คนล่าสุดคือ ลำดวน สาวบ้านป่าที่ทั้งหน้าตาและชื่อพ้องกับรักแรกฝังใจของภาคย์ในวัยหนุ่ม ภาคย์มีอดีตอันดำมืดเขาเติบโตมากับ สัมพันธ์ เพื่อนร่วมสาบานชาวเขมร สัมพันธ์มีน้องสาวชื่อ โสมมาลี ผู้ฝักใฝ่ด้านมนต์ดำ และลำดวน เมื่อภาคย์เป็นหนุ่มเกิดสงคราม ภาคย์หารายได้จากผู้ลี้ภัยแถบชายแดนเขมร ภาคย์ ตกหลุมรักลำดวน แต่หญิงสาวมีใจแก่สัมพันธ์ภาคย์แอบอิจฉาเพื่อนเรื่อยมา

                      จนวันหนึ่งสัมพันธ์นำ กล่องเงินบรรจุไพลินมีดด้ามงา และพลอยสองสี  สัมพันธ์เล่าว่านี้คือสมบัติเจ้าผู้สร้างนครเก่าแก่ที่คุ้มครองด้วยวิญญาณ ของอนัณยตา จะต้องนำกลับไปคืน เป็นของต้องคำสาป  แต่ภาคย์ผู้เติบโตมากับมนต์ดำรู้ดีว่าจะเอาตัวรอดอย่างไรด้วยความโลภจึงสั่งให้  นายเวทย์ มือปืนฆ่าสัมพันธ์ทิ้ง โสมมาลีขู่อาฆาตภาคย์ไว้และหายตัวไปกับลำดวน

                      กล่องเงินอำนวยโชคความมั่งคั่งให้นายภาคย์มาตลอด จนวันหนึ่งนายเวทย์มือปืนกลับมาเล่าว่าวันที่ฆ่าสัมพันธ์นั้นพลาดเป้า และสัมพันธ์หายไปไร้ร่องรอย วันต่อมานายเวทย์ตายปริศนา คืนวันงานศพภาคย์จึงเอาสมบัติล้ำค่าให้ภาคมดูและเล่าเพียงว่าเป็นของนำโชคที่จะตกเป็นของภาคมต่อไปมิได้เล่าถึงที่มาที่ไป ภาคมทนเก็บความรุ่มร้อนไม่ไหวไปบอกภาคย์ว่าจะขอหย่ากับเจิดจำรัสเพื่อไปตามหาอนัณยตา

                      แม้เธอจะทำร้ายเขาในฝันด้วยการแทงด้วยมีดด้ามงา ภาคย์ตกใจมากยามร้อนรุ่มเช่นนี้เขาจะไปหาลำดวนแต่หญิงสาวหายตัวลึกลับ มีเพียงภาพถ่ายเขากับลำดวนขณะเปลือยเปล่าอยู่ด้วยกันมีคราบเลือดแห้งกรังเขียนไว้ว่า ด้วยเลือด…ด้วยวิญญาณ…ด้วยคำสาป…ด้วยชีวิต!

                      เจิดจำรัสเคยฝันถึงสมบัติในกล่องเงินจึงแอบไปเปิดเซฟดู ด้วยความอยากได้ใคร่รู้เธอจึงหยิบไพลินไปดูเล่น 1 เม็ด คืนนั้น เจิดจำรัสฝันว่าอนัณยตาเอาไพลินไป พอตื่นมาไพลินหายไปจริงๆ และคืนนั้นภาคมก็หลับไปโดยไม่คิดจะตื่นขึ้นมาอีก ภาคย์รับรู้อย่างตระหนกรีบไปหา จันทน์ขาวเจ้าของร้านขายของเก่าเพื่อให้บอกที่อยู่ของศิขร เพื่อนร่วมงานเก่าแก่ที่ตอนนี้ตาบอด ศิขรให้ยาเม็ดกลม ที่เรียกว่า “ลูกเลือนสวาท” ให้ ภาคมตื่นหลังจากกินยา ภาคย์ไปปรึกษาศิขรอีกแต่ศิขรตายแล้ว ภาคย์ทนความอับอายไม่ไหว เขียนเล่าความจริงให้ภาคมแล้วหายตัวไป

                      ภาคม ตามหาพ่อที่บ้านพักชายทะเลระหว่างทางเขารับชายชราผู้หนึ่งมาด้วย ชายชราผู้นี้ หยั่งรู้อดีตและคอยปลอบใจทำให้ภาคมรู้สึกดีขึ้น แรงแค้นของนางมารทำให้ภาคมดิ่งสู่ความฝันอีกครั้ง เจิดจำรัสรู้ว่าตัวเองไม่อาจได้ภาคมคืนมาจึงกินยาตาย ในช่วงนาทีชีวิตเธอเห็นชายชราคนเดียวกับภาคมมาเตือนสติ พอฟื้นมาเจิดจำรัสเรียกหาพระกริ่งปวเรศน์ เพื่อทำน้ำมนต์ และให้ตัดต้นลำดวนหน้าบ้านเสีย เจิดจำรัสไปหาจันทน์ขาว ร่างทรงของอนัณยตาเพื่อขออโหสิกรรม อนัณยตาให้เจิดจำรัสเห็นภาพในอดีตอันรุ่งเรืองจนอาณาจักรล่มสลาย และเธอถูกเลือกเป็นผู้เซ่นสังเวยเพราะพ่อแม่เป็นผู้ขโมยเทวรูป สิ่งที่ อนัณยตาทำไปก็ด้วยศรัทธาที่มีต่อเทวะและความมุ่งมั่นต่อหน้าที่ เจิดจำรัสสัญญาว่าจะเอามาคืน เมื่อพบคนที่เข้าใจ นางก็ไม่ใช่มารร้ายอีกต่อไป แต่นางมารอีกตนต่างหากที่แรงอาฆาตมากกว่า โสมมาลีทำให้ ภาคมเข้าใจว่าถ้าได้เลือดจากนายภาคย์เพียงสองหยด อนัณยตาจะอยู่กับเขาตลอดไป ภาคมขอให้บิดาดื่มน้ำมะพร้าว (วิธีรักษาอาคมคืออย่าดื่มน้ำมะพร้าวจากต้นที่ตนไม่ได้ปลูก) เพียงอึกแรกภาคย์ก็รู้ถึงพิษที่สะสมมานาน ภาคย์แข็งใจเอากล่องเงินให้ลูกและยอมให้เขาใช้มีดด้ามงากรีดนิ้ว เลือดไหลปรี่เปรอะไปทั้งกล่อง อนัณยตาก็มิอาจมีชีวิตได้ เจิดจำรัสฝ่าฝันอุปสรรค์นำน้ำมนต์มารดใส่ตัวภาคมผู้คุ้มคลั่งเรียกหา อนัณยตา ด้วยกุศลจิตเจิดจำรัสได้ผู้เป็นที่รักคืนมาในที่สุด